عرفات

یکی از موضوعاتی که در همسان‌گزینی اتفاق می‌افتد، معرفی افراد به یکدیگر است و مانند تمام خواستگاری‌ها و آشنایی‌های دنیا ممکن است به دو نتیجه‌ی متفاوت برسد: دو نفر موردپسند هم باشند و پیش بروند تا ازدواج کنند و یا دو نفر از همان جلسه‌ی اول طرف مقابل را مناسب برای تشکیل خانواده ندانند و یا در مراحل آشنایی و پیش رفتن، به این نتیجه برسند.

ازدواج اشتباه آن‌قدر تبعات منفی دارد که عقل سلیم ترجیح می‌دهد اگر قرار است ازدواج ناموفقی صورت بگیرد، در همین ابتدای راه مشخص شود و دیوار تا ثریا کج نرود.
هرقدر هم که دختر و پسر سعی کنند در صورت ادامه‌دار شدن جلسات آشنایی به هم علاقه‌مند نشوند، این کار تقریباً محال خواهد بود اما مهم این است که بر طبق این کشش و علاقه طبیعی انتخاب نکنند.

«نه گفتن» و «نه شنیدن»، در کل زندگی و بسیاری از موقعیت‌ها کار چندان ساده‌ای نیست و در بحث ازدواج کمی سخت‌تر است، با توجه به اهمیت این موضوع و مشکل برخی از مراجعان ما در این خصوص، بهتر است کمی در مورد چم و خم‌های یک نه‌ی اصولی حرف بزنیم.

اسم‌های قشنگ بر عادت‌های نه خیلی قشنگ

اینکه یاد گرفته‌اید با پاسخ مثبت دادن، دوستی‌ها و روابط‌تان را حفظ کنید و یا موردتوجه دیگران باشید، یک مشکل رفتاری است که باید حل شود برخی افراد به چیزهایی پاسخ مثبت می‌دهند که آن‌ها را آزار داده و وقت و انرژی و پولشان را هدر می‌دهد. مثلاً حتی نمی‌توانند به یک پیشنهاد شام از سوی دوستانشان درحالی‌که مشغلهٔ کاری دارند، جواب منفی بدهند چون یاد گرفته‌اند برای ناتوانایی‌هایشان اسم‌های زیبا بگذارند، می‌گویند من مهربانم یا رفیق خوبی هستم درحالی‌که تمام آن دورهمی شام در فکر کارهای عقب‌مانده‌شان بوده و استرس زیادی را تحمل می‌کنند. حال تصور کنید آن فرد می‌توانست با یک نه‌ی با قاعده کاری کند که نه دوستش ناراحت شود و نه خودش آزار ببیند.

اول‌ ازهمه خود را از یک قانون نانوشته‌ی مزاحم خلاص کنید. چه کسی گفته است باید همهٔ پیشنهادهای ازدواج مخصوصاً اگر از آشنایان باشند و خیلی دیگران از آن‌ها تعریف کنند، به جواب مثبت ختم شود؟ طبیعی‌ترین موضوع بعد از جلسه‌ی خواستگاری این است که یکی از طرفین موردپسند واقع نشود.

با عرض احترام، نمی‌خواهم!

ضرب‌المثلی داریم که با اشاره به «بشین و بفرما» می‌خواهد به ما بیاموزد که یک موضوع خاص می‌تواند با ادبیات متفاوت، نتایج مختلفی داشته باشد. این موضوع در نه گفتن هم صادق است. وقتی شما از طریق معرفین ما با کسی برای ازدواج آشنا می‌شوید، بعد از ملاقات و گفتگو اگر موردپسندتان نباشد، باید بدون رودربایستی و مؤدبانه نظر منفی خود را اعلام کنید. این کاری است که در خواستگاری به روش‌های دیگر هم باید انجام دهید.

وقتی می‌خواهید به‌طرف مقابل جواب منفی دهید لازم نیست کل دلایلتان را بگویید. اینکه دختری از نظر چهره به دلتان نشسته است و بگویید چون صورتتان را دوست نداشتم ... در طرف مقابل احساس منفی بیشتری ایجاد خواهد کرد تا اینکه بگویید بعد از بررسی به این نتیجه رسیدم ادامهٔ آشنایی ما بی‌نتیجه خواهد بود. اگر شما دلتان می‌خواهد شوهرتان از نظر اقتصادی شرایط بهتری داشته باشد و در رفت و آمدها متوجه شده‌اید که خیلی به پدرش از این‌ جهت وابسته است، از طرفی هر کاری می‌کند باید به مادرش اطلاع دهد و یا هر چیز دیگری که باعث شده که نظرتان منفی شود، می‌توانید یکی از آن‌ها را بگویید و یا به جملهٔ: شرایط شما با معیارهای من برای ازدواج در تضاد است بسنده کنید.

فداکاری به شیوه جدید

موضوعی که در برخی مراجعان دیدیم و احتمالاً خارج از سیستم ما هم گریبان گیر بعضی‌ها خواهد شد این است که می‌خواهند به سبک دهقان فداکار عمل کرده و کاری کنند که طرف مقابل خودش پشیمان شود و به‌ این‌ ترتیب مجبور نباشند «نه» بگویند. مثلاً زمانی که طرف مقابل موردپسند قرار نمی‌گیرد، فرد بجای جواب منفی دادن، شروع کند به تخریب خود، مثلاً به‌دروغ بگوید بیماری روحی دارد و در زمان عصبانیت ممکن است به‌طرف مقابل آسیب برساند! شاید به نظرتان این حرف خنده‌دار بیاید اما این‌ یک مورد حقیقی است و ناتوانی در نه گفتن می‌تواند این‌قدر باعث رفتار بی‌منطق شود.

بجای اینکه سعی کنید خودتان یا شرایط موجود را بد جلوه دهید، با رفتاری منطقی و بیان مؤدبانه کار را تمام کنید. خواستگاری و ازدواج نیاز به رفتار بالغانه دارد نه کودکانه. اگر طرف مقابل این‌قدر به بلوغ نرسیده است که بتواند نپذیرفته شدن را تحمل کند، برای زندگی مشترک آماده نیست.

اگرنه شنیدید

این داستان می‌تواند دو رو داشته باشد، ممکن است طرف مقابل شما را نپسندد. در این صورت این شما هستید که باید با یک رفتار منطقی هم کار را به او سخت نکنید هم مراقب باشید عزت‌نفستان لطمه نخورد و بپذیرید هر خواستگاری و معرفی ممکن است به نتیجه نرسد. جواب نه شنیدن نباید در شما ایجاد حس «من خوب نیستم» بکند.